Sözlükte “yalan söylemek, uydurmak, asılsız isnatta bulunmak gibi” anlamlara gelen iftira, ahlak terimi olarak bir kimseye işlemediği bir suçu isnat etmek demektir. Hukuk ve ahlakta iftira yerine daha çok ifk ve bühtan terimleri, zina iftirası için de kazf kelimesi kullanılır.
Kur’an’da iftira ve aynı kökten gelen kelimeler elli dokuz yerde geçmektedir. Bu ayetlerden birinde Allah’ın, kendisine ortak koşma dışında dilediği kimselerin bütün günahlarını bağışlayacağı ifade edildikten sonra, “Allah’a ortak koşan kimse yanlış bir inanç uydurup büyük günah işlemiş olur.” denilmektedir. Bir diğer ayette ise “Kim bir hata yapar veya kasıtlı günah işler de onu bir suçsuzun üzerine atarsa büyük bir bühtan ve apaçık bir günah işlemiş olur.” [Nisâ, 4/112] buyrulmak suretiyle iftiranın ne denli büyük bir günah olduğuna dikkat çekilmiştir.
Müminleri kötü huy ve davranışlardan uzak tutma gayreti içinde olan Hz. peygamber (s.a.s.) onları iftira konusunda da uyarmış, iftira eden kişinin ahirette cezalandırılacağını ifade etmiştir. Yine Efendimiz (s.a.s.), bu kötü davranışın, ahiret hayatını iflasa götürecek olan kul hakları arasında yer aldığını belirtmiştir. [Ebû Dâvûd, Akdiye, 14; Edeb, 36]. Daha önemlisi hadislerde büyük günahlar arasında kötülükten habersiz iffetli bir kadına zina iftirasında bulunmak da sayılmıştır [Buhârî, Vesâyâ, 23].
İslam’da iftira haram kılındığı gibi, asılsız olması muhtemel haberleri doğruymuş gibi kabul ederek bunları araştırmadan inanmak da yasaklanmıştır [İsrâ, 17/36; Hucurât, 49/6].
Ayrıca Kur’anı Kerim’de iffetli kadınlara zina suçu isnat edip bunu dört şahit ile ispat edemeyenlere, dünyalık ceza olarak 80 değnek vurulması ve şahitliklerinin kabul edilmemesi cezası öngörülmüştür [Nur, 24/4].
Kur’an’da iftira ve aynı kökten gelen kelimeler elli dokuz yerde geçmektedir. Bu ayetlerden birinde Allah’ın, kendisine ortak koşma dışında dilediği kimselerin bütün günahlarını bağışlayacağı ifade edildikten sonra, “Allah’a ortak koşan kimse yanlış bir inanç uydurup büyük günah işlemiş olur.” denilmektedir. Bir diğer ayette ise “Kim bir hata yapar veya kasıtlı günah işler de onu bir suçsuzun üzerine atarsa büyük bir bühtan ve apaçık bir günah işlemiş olur.” [Nisâ, 4/112] buyrulmak suretiyle iftiranın ne denli büyük bir günah olduğuna dikkat çekilmiştir.
Müminleri kötü huy ve davranışlardan uzak tutma gayreti içinde olan Hz. peygamber (s.a.s.) onları iftira konusunda da uyarmış, iftira eden kişinin ahirette cezalandırılacağını ifade etmiştir. Yine Efendimiz (s.a.s.), bu kötü davranışın, ahiret hayatını iflasa götürecek olan kul hakları arasında yer aldığını belirtmiştir. [Ebû Dâvûd, Akdiye, 14; Edeb, 36]. Daha önemlisi hadislerde büyük günahlar arasında kötülükten habersiz iffetli bir kadına zina iftirasında bulunmak da sayılmıştır [Buhârî, Vesâyâ, 23].
İslam’da iftira haram kılındığı gibi, asılsız olması muhtemel haberleri doğruymuş gibi kabul ederek bunları araştırmadan inanmak da yasaklanmıştır [İsrâ, 17/36; Hucurât, 49/6].
Ayrıca Kur’anı Kerim’de iffetli kadınlara zina suçu isnat edip bunu dört şahit ile ispat edemeyenlere, dünyalık ceza olarak 80 değnek vurulması ve şahitliklerinin kabul edilmemesi cezası öngörülmüştür [Nur, 24/4].