Kibiri ve kibirli kimseleri yeren ayetlerden bazısı şunlardır: “Doğrusu Allah böbürlenerek küstahça davrananları sevmez.” [Nisâ, 4/36], “O’na kulluk yapmaktan vazgeçecek kadar gurura kapılanlar ve küstahça böbürlenenler (bilsinler ki Hesap Günü) Allah hepsini kendi katında toplayacaktır.” [Nisâ, 4/172], “İçinde ebedi kalmak üzere cehennemin kapılarından girin. Kibirlenenlerin yeri ne kötüdür.” [Nahl, 16/29], “Allah her kibirli zorbanın kalbini böyle mühürler.” [Mümin, 40/35].
Hz. peygamber (s.a.s.) de; “Cehennemlikleri haber vereyim mi? Onlar kaba, katı kalpli, insanlara iyiliği dokunmayan ve kibirli kimselerdir.” [Buhârî, Tefsir, 68; Edeb, 61; Eyman, 9], “Kalbinde zerre kadar kibir bulunan cennete giremez.” şeklindeki hadisleriyle gerçek bir müminin kibirli olamayacağını ifade etmiştir.
Kibirli kimse ruhen sağlıklı bir yapıya sahip değildir. Zayıf ve âciz bir varlık olduğu bilincinde olan bir kimse ne Allah’a ne de insanlara karşı büyüklenme duygusuna kapılamaz.