Oyun çocuğu dönemi; 1-5 yaş arası çocukları kapsayan, büyüme ve gelişmede önemli bir rol oynayan dönemdir. Yetişkinlik için gerekli olan pek çok alışkanlık Oyun döneminde edinilir. Sağlıklı beslenme alışkanlıkları da bunlardan biridir.
Oyun Çocuğu Döneminde Uyulması Gereken Kurallar:
• Çocuğun bir yaşından itibaren kendi kendine kaşık kullanması desteklenmelidir.
• Çocuğa pütürlü yiyecekler zamanında verilerek çiğnemeyi öğrenmesi sağlanmalıdır.
• Yeni lezzet ve tatlar, beslenmeye eklenmelidir.
• Yemekler hazırlanırken besin gruplarının çeşitliliğine dikkat edilmeli, besleyici değeri arttırılmalıdır (Etli kabak dolması, et ve yoğurt içeren çorbaların hazırlanması gibi).
• Çocuk, ailesiyle birlikte yemeğe oturtularak kendi kendine yemek yeme alışkanlığını kazanmalıdır.
• Çocuğa yemek sırasında televizyon izletilmemeli, yemek yeme saatleri ile televizyon ve oyun saatleri ayrı olmalıdır.
• Öğün aralıkları belli olmalı, çocuğa öğün aralarında abur cubur verilmemelidir. Tatlıların ana yemekten sonra yenmesi gerektiği belirtilmelidir.
• Çocuğun kendi yemeğini kendisinin servis yapması sağlanmalıdır. Böylece çocuk yiyebileceği miktarı kendisi ayarlayabilir.
• Çocuğun tabağına yiyebileceği kadar yemek konulmalıdır. Çocuk “doydum” dediğinde ısrarcı olunmamalıdır.
• Çocuğun beslenmesinde dikkatli ve sabırlı davranmalıdır. Yemek çocuk için bir ödül olmamalıdır.
Çocukların oyun dönemi de olan 2-3 yaş aralığı aynı zamanda çocuğun beslenme alışkanlığı kazanması gereken yaşlardır. Bu dönem okul öncesi dönemi de kapsamaktadır.
Oyun döneminde çocuk yardım almadan yemeğini kendisi yiyebilir. Ancak çocuğun beş yaşına kadar kendi başına yemek yiyememesi normal kabul edilirken altı yaşından sonra hala yardımla yemek yemesi normal değildir. Çocuklar bıçak kullanmaya yetişkin gözetiminde dört yaşından sonra başlayabilir. Oyun döneminde çocuklar eti büyük parçalar yerine kıyma şeklinde severler.
Çocuklar sofrada besini tanıyabilecekleri şekilde görmek isterler ve besinlerin elleri ile yiyebilecekleri şekilde olmasından hoşlanırlar.
Oyun döneminde çocuklar besinlere karşı tavırlar geliştirmeye başlarlar. Özellikle lahana, karnabahar, pırasa, kereviz gibi sebzelere karşı önyargılı davranırlar. Çocukların önyargılı davrandığı bu tür sebzeler çocuklara farklı şekillerde verilirse daha kolay ve severek tüketebilirler. Çocuklar, keskin tatlar ve kokulara karşı çok hassastırlar. Pişmiş sebze yemeklerinden ziyade havuç, domates gibi sebzeleri çiğ yemeyi severler.
Oyun dönemi çocuğu besinleri seçerek yiyebilir. Her besini iştahla yemediği gibi sevdikleri de oldukça sınırlıdır. Bunun için çocuk sevmese bile yemekler sofraya koyularak çocuğun görmesi ve öğrenmesi sağlanmalıdır. Zaman içinde çocuk bu yemekleri de severek yiyebilir.
Oyun çocuğuna beslenme alışkanlıkları kazandırırken dikkat edilmesi gereken durumlar şunlardır:
• Çocukların yemeklerden önce fazla sıvı almaları engellenmelidir. Çünkü fazla sıvı çocuğun midesini doldurur ve yemek yeme isteğini yok eder.
• Çocuklara önce sevdiği yiyecekler sunulmalı, yeni tattırılacak yiyecekler yavaş yavaş arttırılarak verilmelidir.
• Çocuk, sevmediği yiyecekleri yemesi için zorlanmamalıdır. Bu yiyecekler farklı şekillerde sunularak verilebilir. Örneğin çocuk süt içmeyi sevmiyorsa yoğurt, peynir, sütlaç veya muhallebi şeklinde verilmelidir.
• Yemek saatleri eğlenceye dönüştürülmemelidir. Çeşitli oyunlarla çocuğa yemek yedirmeye alıştırılması durumunda çocuk eğlence dışında yemek istemeyecektir.
• Çocuk iki yaşından itibaren mama sandalyesinden çıkıp aile ile sofrada yer almalıdır. Yemek sofraları samimi bir hava içerisinde olmalı, çocukların konuşmalarına izin verilmelidir.
• Çocuklara yiyebilecekleri kadar yemek koyulmalıdır. Eğer yemek yemek istemiyorsa zorlanmamalıdır. Ancak çocuğa bir sonraki öğüne kadar abur cubur verilmemelidir.
• Masadan kalkan çocuğun peşinden tabakla dolaşılmamalıdır. Bunu davranış devamlı yapıldığında çocuk masadan kalkıp gezerek yemeyi alışkanlık haline getirebilir.
• Çocuk, yemek sırasında yemeği ağzından çıkartmak gibi olumsuz bir davranış sergiliyorsa görmezden gelinmelidir. İlgiyi devam ettirmek için çocuk bunu tekrar yapabilir.
• Çocuklar taklit yolu ile beslenme alışkanlığı kazanırlar. Bunun için sofrada iyi bir örnek olunmalıdır.
• Öğün aralarında şeker ve çikolata yemesine izin verilmemelidir. Bunlar, yemek aralarında değil de yemekten hemen sonra verilebilir.
• Çocuk büyüdükçe yemek hazırlıklarında ve alışverişlerde çocuktan yardım alınabilir. Yemek yaparken çocukların fikirlerini almak, onların daha keyifli yemek yemelerini sağlayacaktır.
• Yemeklerden sonra diş fırçalamak alışkanlık haline getirilmelidir
Oyun Çocuğu Döneminde Uyulması Gereken Kurallar:
• Çocuğun bir yaşından itibaren kendi kendine kaşık kullanması desteklenmelidir.
• Çocuğa pütürlü yiyecekler zamanında verilerek çiğnemeyi öğrenmesi sağlanmalıdır.
• Yeni lezzet ve tatlar, beslenmeye eklenmelidir.
• Yemekler hazırlanırken besin gruplarının çeşitliliğine dikkat edilmeli, besleyici değeri arttırılmalıdır (Etli kabak dolması, et ve yoğurt içeren çorbaların hazırlanması gibi).
• Çocuk, ailesiyle birlikte yemeğe oturtularak kendi kendine yemek yeme alışkanlığını kazanmalıdır.
• Çocuğa yemek sırasında televizyon izletilmemeli, yemek yeme saatleri ile televizyon ve oyun saatleri ayrı olmalıdır.
• Öğün aralıkları belli olmalı, çocuğa öğün aralarında abur cubur verilmemelidir. Tatlıların ana yemekten sonra yenmesi gerektiği belirtilmelidir.
• Çocuğun kendi yemeğini kendisinin servis yapması sağlanmalıdır. Böylece çocuk yiyebileceği miktarı kendisi ayarlayabilir.
• Çocuğun tabağına yiyebileceği kadar yemek konulmalıdır. Çocuk “doydum” dediğinde ısrarcı olunmamalıdır.
• Çocuğun beslenmesinde dikkatli ve sabırlı davranmalıdır. Yemek çocuk için bir ödül olmamalıdır.
Çocukların oyun dönemi de olan 2-3 yaş aralığı aynı zamanda çocuğun beslenme alışkanlığı kazanması gereken yaşlardır. Bu dönem okul öncesi dönemi de kapsamaktadır.
Oyun döneminde çocuk yardım almadan yemeğini kendisi yiyebilir. Ancak çocuğun beş yaşına kadar kendi başına yemek yiyememesi normal kabul edilirken altı yaşından sonra hala yardımla yemek yemesi normal değildir. Çocuklar bıçak kullanmaya yetişkin gözetiminde dört yaşından sonra başlayabilir. Oyun döneminde çocuklar eti büyük parçalar yerine kıyma şeklinde severler.
Çocuklar sofrada besini tanıyabilecekleri şekilde görmek isterler ve besinlerin elleri ile yiyebilecekleri şekilde olmasından hoşlanırlar.
Oyun döneminde çocuklar besinlere karşı tavırlar geliştirmeye başlarlar. Özellikle lahana, karnabahar, pırasa, kereviz gibi sebzelere karşı önyargılı davranırlar. Çocukların önyargılı davrandığı bu tür sebzeler çocuklara farklı şekillerde verilirse daha kolay ve severek tüketebilirler. Çocuklar, keskin tatlar ve kokulara karşı çok hassastırlar. Pişmiş sebze yemeklerinden ziyade havuç, domates gibi sebzeleri çiğ yemeyi severler.
Oyun dönemi çocuğu besinleri seçerek yiyebilir. Her besini iştahla yemediği gibi sevdikleri de oldukça sınırlıdır. Bunun için çocuk sevmese bile yemekler sofraya koyularak çocuğun görmesi ve öğrenmesi sağlanmalıdır. Zaman içinde çocuk bu yemekleri de severek yiyebilir.
Oyun çocuğuna beslenme alışkanlıkları kazandırırken dikkat edilmesi gereken durumlar şunlardır:
• Çocukların yemeklerden önce fazla sıvı almaları engellenmelidir. Çünkü fazla sıvı çocuğun midesini doldurur ve yemek yeme isteğini yok eder.
• Çocuklara önce sevdiği yiyecekler sunulmalı, yeni tattırılacak yiyecekler yavaş yavaş arttırılarak verilmelidir.
• Çocuk, sevmediği yiyecekleri yemesi için zorlanmamalıdır. Bu yiyecekler farklı şekillerde sunularak verilebilir. Örneğin çocuk süt içmeyi sevmiyorsa yoğurt, peynir, sütlaç veya muhallebi şeklinde verilmelidir.
• Yemek saatleri eğlenceye dönüştürülmemelidir. Çeşitli oyunlarla çocuğa yemek yedirmeye alıştırılması durumunda çocuk eğlence dışında yemek istemeyecektir.
• Çocuk iki yaşından itibaren mama sandalyesinden çıkıp aile ile sofrada yer almalıdır. Yemek sofraları samimi bir hava içerisinde olmalı, çocukların konuşmalarına izin verilmelidir.
• Çocuklara yiyebilecekleri kadar yemek koyulmalıdır. Eğer yemek yemek istemiyorsa zorlanmamalıdır. Ancak çocuğa bir sonraki öğüne kadar abur cubur verilmemelidir.
• Masadan kalkan çocuğun peşinden tabakla dolaşılmamalıdır. Bunu davranış devamlı yapıldığında çocuk masadan kalkıp gezerek yemeyi alışkanlık haline getirebilir.
• Çocuk, yemek sırasında yemeği ağzından çıkartmak gibi olumsuz bir davranış sergiliyorsa görmezden gelinmelidir. İlgiyi devam ettirmek için çocuk bunu tekrar yapabilir.
• Çocuklar taklit yolu ile beslenme alışkanlığı kazanırlar. Bunun için sofrada iyi bir örnek olunmalıdır.
• Öğün aralarında şeker ve çikolata yemesine izin verilmemelidir. Bunlar, yemek aralarında değil de yemekten hemen sonra verilebilir.
• Çocuk büyüdükçe yemek hazırlıklarında ve alışverişlerde çocuktan yardım alınabilir. Yemek yaparken çocukların fikirlerini almak, onların daha keyifli yemek yemelerini sağlayacaktır.
• Yemeklerden sonra diş fırçalamak alışkanlık haline getirilmelidir