Amerikalıların çoğu, temel masraflar için para biriktirebilir. Bir kısmı da, ilerde getirisinin yüksek olacağınu umarak borsada yatırım yapar.
Çalıştıkları iş yerinin de desteğiyle Hayat ve sağlık Sigortası yaptırırlar. Çoğu şirketin kendi emeklilik programı bulunur. Çalışanlar, emeklilik yılları için özel bir fona para yatırırlar. Sosyal Güvenlik ödemeleri de hesaba katılınca emekliler için yaşlılık döneminde rahat yaşamak mümkündür. Ancak, hastane dışında, uzun vadeli bakım gerektiren hasta yaşlılar için ise bakım evleri pahalıdır.
2000 yılında, yıllık geliri 17,603 dolar ya da bunun altında olan 4 kişilik bir aile, Amerikan standartlarına göre yoksul sayılmaktaydı. Ülkedeki ailelerin % 11.3’ü bu gruba girmektedir. Yukarda anlatılan hizmetlere ek olarak yoksulluk sınırında yaşayan ailelere hükümet yardımı da yapılmaktadır. Gıda, giyim ve barınak ihtiyaçlarını karşılayamayacak kadar yoksul ailelere her ay belli bir para ödenir. Destek programlarının içinde en yaygın olanı, Bakıma Muhtaç Çocuklu Ailelere Yardım Programı’dır (AFDC). Özellikle babaları ölmüş çocuklar için oluşturulan bu program, milyonlarca yoksul ailenin ana gelir kaynağıdır.
Federal destek programlarının toplam maliyeti – Sosyal Güvenlik, Medicare, Medicaid ve diğer yardım programları- Federal hükümet harcamalarının yarısını oluşturmaktadır. Bu oran, 1960 yılında bunun yarısı kadardı (%25).